mijn benen die gaan
ze willen vooruit
geen tijd om stil te staan
langs wegen
door koude en wind
niets houdt mij tegen
zuurstof in overvloed
deze vorm van vrijheid
doet mij zo goed
mijn longen zuig ik vol
terwijl ik neuriënd
een heuveltje afrol
in ijltempo blijf ik gassen
maar dan snotverdomme
moet ik keihard plassen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten