ik voel de zondagsrust
met haar prille voorjaarszonnetje
dat mij zachtjes wakker kust
in de verte hoor ik gefluit
vogels zingen mij uitnodigend toe
toe maar en laat het eruit
iets krachtigs maakt mij wijs
het lukt je toch niet om te genieten
maar ik geef mezelf niet prijs
na al die gruwelijk kille weken
wil ik tegen mijn demonen schreeuwen
vandaag laat ik jullie verbleken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten