Niets

niets

geen dicht

inspiratie

niets zonder licht

of lust

alleen diepe

rust

niets meer

waar ik

op teer

niets meer

en zeker

niets minder

Waarom wij

waar ik zeg stop

wil jij door

als ik je nodig heb

geef je geen gehoor

jij bent daar

ik ben nog hier

welk deel is waar

dat weet ik niet

wel voel ik

je doet mij verdriet

soms schenk je geluk

waarna je straft

alles maak jij stuk

denk ik weer te leven

schreeuw jij

het is je niet gegeven

jij kiest voor somberheid

ik wil graag blij

waarom nooit

gewoon een mij

Sta op en ga

je kunt je levenlang

luisteren naar

andermans mening

stop

alleen jouw gevoel

wijst je

de juiste kant op

alle overige praatjes

vullen uiteindelijk

helemaal

geen gaatjes

sta op

verzet je zinnen

ook jij kunt

opnieuw beginnen

dus ga

voortaan alleen nog

jouw intuïtie

achterna

laat aan jezelf zien

ik kies een leven

zoals ik dat

verdien

Laat mij gewoon leven

hallo depressie

het is weer eens tijd voor een gesprek

en ditmaal is het menens

je maakt het echt te gek

ik weet niet meer wanneer je kwam

sinds je naar binnen bent geslopen

leg je al mijn gevoelens lam

nee ik ga geen zielig verhaal ophangen

wat ik alleen van je weten wil

komt er een moment dat je vertrekt

of blijft het zo angstvallig grijs en kil

het is een hartverscheurende pijn

om dag na dag na dag

in deze afschuwelijke toestand te zijn

waarom heb je plotseling besloten

dat ik geen geluk meer toe mocht staan

hoe durf je te beweren

ze kan het heus wel allemaal aan

niemand kiest vrijwillig voor verdriet

jij met je immense impact

was het die mij geen andere keuze liet

na al die maanden ben je nu begonnen

de laatste restjes in mij op te eten

vertel me waaraan ik het verdien

om zomaar uit elkaar te worden gereten

ik wil je graag zeggen dat ik sterker ben

maar deze akelige zwartheid

is iets waaraan ik nooit wen

daarom smeek ik je nog een keer

wil je mij alsjeblieft dat stukje terug geven

wat het leven de moeite waard maakt

of heb je het voorgoed verdreven

Sinds je weg bent

je was mijn wereld

toch moest je gaan

die leegte

kan ik haast niet aan

ik verdwaalde in jou

nu je weg bent

bevries ik van de kou

zoals ik aan je vastklampte

was verkeerd

onafhankelijk zijn

heb ik verleerd

sinds je bent gegaan

ben ik helemaal gestopt

met bestaan

je komt nooit meer terug

ik weet het

maar leer mij alsjeblieft

hoe ik het alleen red

Onverwacht bezoek

als alles zomaar mocht

wist ik het wel

ik zou je nu opzoeken

drukte op je bel

je maakte open

voor je iets kon zeggen

was ik al binnen gelopen

jij wist je geen raad

anders dan mij

want ik duwde meteen

al het interieur opzij

wild vloog ik om jouw nek

en zag jou denken

ze is echt hartstikke gek

dan trok ik jouw lichaam

tegen het mijne aan

terwijl ik fluisterde

ik laat je nooit meer gaan

Veilig op mijn planeet

laat mij lekker op mijn planeet

die hele buitenwereld

interesseert mij echt geen reet

ik hoef niet zo nodig mee te gaan

want ik heb het lef

om alleen te durven staan

dat geraas daarbuiten op straat

was altijd al iets

dat mij de pet te boven gaat

in mijn eigen wereld is het veilig

hier blijf ik

deze stilte is mij heilig

De lege mens

weet je 
dat lege gat waarin je denkt te zitten

de enige waarheid is dit

leegte is een gevoel dat iedereen

van nature bezit

er is van oorsprong namelijk niets

leeg dat zijn wij mensen

we proberen het te vullen

met prachtig mooie wensen

hebben we geen vooruitzicht

dan zal de leegte ons verzuipen

het gaat dan nooit lukken

om er weer uit te kruipen

velen blijven voor leegte vluchten

in wezen zijn we allemaal bang

wat we niet durven beseffen

weet jij al heel erg lang

we hollen met de kudde mee

kloten een beetje aan

soms vervallen we in leegte

waarna we gauw weer opstaan

niets aan jou hoeft te veranderen

wij weten allebei

met jou is helemaal niks mis

je draait gewoon niet heen om de brei

en dat je moeite hebt

om met oppervlakkige mensen te praten

is omdat je er doorheen prikt

als zij een masker zien laten

dat kun je ze niet kwalijk nemen

ze zijn met het idee opgevoed

probeer vooral niet af te wijken

dan doe je het goed

jij blijft tenminste jezelf

door jouw unieke kijk

op de wereld om je heen

maak je dat ik nu voor jou bezwijk

zonder jou is het pas leeg

echt waar

telkens opnieuw raak je

bij mij een gevoelige snaar

met jou schrijfsels

zeg je vaak zoveel

die eerlijkheid

grijpt me naar de keel

nu zal ik met mijn gevlei stoppen

straks loop je naast je schoenen

dat wil ik niet

wel zou ik je dolgraag zoenen

Mijn bevrijdingsdag

Een bevrijdende lentedag

de zon op mijn huid is een weldaad
een beetje warmte
daar ben ik ontzettend mee gebaat

een oude kever rijdt in het rond
dit prachtige pronkstuk
brengt een glimlach om mijn mond

er wordt volop gefietst en gesport
deze bevrijdende lentedag
jaagt iedereen weer op de hort

een dame op hele hoge hakken
wandelt met twee hondjes
zodat de beestjes kunnen kakken

vanuit het balkonnetje hierboven
neem ik deel aan dit leven
zonder mij uit te hoeven sloven

met mijn blote benen languit
wenk ik naar alle zorgen
daag ik ben er eventjes tussenuit

Vertel me alsjeblieft

vertel me alsjeblieft eens beste lezer

hoe hou je het uit

om voor de dag te komen

met een lach op je snuit

vertel me alsjeblieft eens beste lezer

als het donker wordt

hoe zorg je er dan voor

dat je niet in elkaar stort

vertel me alsjeblieft eens beste lezer

in hemelsnaam hoe

blijf je genieten van het leven

en word je dat niet moe

vertel me alsjeblieft eens beste lezer

als het niet meer gaat

wat maakt voor jou

dat er weer hoop ontstaat

vertel me alsjeblieft eens beste lezer

ben ik het verleerd

probeer ik niet hard genoeg

of doe ik het verkeerd

Gister is nooit vandaag

gister dacht ik

er gaat geen vandaag komen

ik meende dat ik het eindpunt had bereikt

zoals de tranen bleven stromen

gister dacht ik

dit komt nooit meer goed

hoezeer ik ook naar stukjes geluk zocht

de wereld bleef zwart als roet

gister dacht ik

het is tijd om op te geven

om eindelijk onder ogen te durven zien

ik red het niet in dit leven

gister dacht ik

ik maak mijn ogen dicht

omdat ik toen niet had kunnen weten

vandaag is het weer licht

gister dacht ik

waarom moet ik nog bestaan

als morgen weer (eer)gister wordt dan weet ik nu

zelfs de zwaarste dag kan ik aan

gister dacht ik

dat het onmogelijk zou zijn

zoals ik mij vandaag soms eventjes voel

kleine prille beetjes fijn