hallo depressie
het is weer
eens tijd voor een gesprek
en ditmaal
is het menens
je maakt het
echt te gek
ik weet niet
meer wanneer je kwam
sinds je
naar binnen bent geslopen
leg je al
mijn gevoelens lam
nee ik ga
geen zielig verhaal ophangen
wat ik alleen
van je weten wil
komt er een
moment dat je vertrekt
of blijft
het zo angstvallig grijs en kil
het is een
hartverscheurende pijn
om dag na
dag na dag
in deze
afschuwelijke toestand te zijn
waarom heb
je plotseling besloten
dat ik geen
geluk meer toe mocht staan
hoe durf je
te beweren
ze kan het heus
wel allemaal aan
niemand
kiest vrijwillig voor verdriet
jij met je
immense impact
was het die
mij geen andere keuze liet
na al die
maanden ben je nu begonnen
de laatste
restjes in mij op te eten
vertel me waaraan
ik het verdien
om zomaar
uit elkaar te worden gereten
ik wil je graag
zeggen dat ik sterker ben
maar deze
akelige zwartheid
is iets
waaraan ik nooit wen
daarom smeek
ik je nog een keer
wil je mij
alsjeblieft dat stukje terug geven
wat het
leven de moeite waard maakt
of heb je het voorgoed verdreven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten