ach weet ik
veel
het grijpt
me soms
zo naar de
keel
ik wil best
maar er is
iets
dat het
verpest
ik word
verslagen
ze blijven
komen
van die
dagen
dan wil ik niets
verzet mijn
zinnen
pak mijn
fiets
knijp er tussenuit
zie de mensen
allen op een
kluit
ik rijd weer terug
naar huis
en het
liefst vlug
ik snap dit
wel
die
buitenwereld
gaat me echt
te snel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten