van brug naar brug
wandelde ik al weken
omdat de stappen heilzaam
voor mijn hoofd bleken
toen kwam die avond
waarop ik met mijn voeten
aan de oever stil stond
het kalme water
was moeilijk te weerstaan
de schreeuwende gedachte
ik kan dit niet meer aan
een tijdje druilde ik rond
langs de donkere waterkant
tot ik mijn kracht hervond
ik wandelde terug
voor mij opende zich aldaar
een vernieuwde brug
Geen opmerkingen:
Een reactie posten