steeds verval ik er weer in
het spijt me echt ontzettend
al heeft dat nu totaal geen zin
toch meen ik het elke keer
ik pijnig jou met mijn gedrag
vanwege mijn eigen zwakte
nooit omdat ik jou niet mag
het maakt mij ook verdrietig
ik kan jou tot het uiterste drijven
het is voor mij een wonder
dat je nog bij mij wilt blijven
soms denk ik ren alsjeblieft weg
je wilt begrijpen waarom ik het doe
maar ik merk aan jouw houding
het maakt jou ontzettend moe
dat vind ik vreselijk om te zien
zoveel kansen heb je mij al gegeven
je bent geduldig als geen ander
ik snap niet dat je met mij blijft leven
of is houden van dan toch zo sterk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten