het is
stralend wit
mijn leven
heb ik op de
rit
vandaag voelt
vrij
ik roep
tegen de wereld kijk
naar mij
dit gevoel
kan niet voorbij gaan
zoals het nu
is wil ik
bestaan
ik lach
terwijl ik zweef
geniet van
alles dat ik
beleef
tot er is
somberheid
leegte
niet iets dat
ik zomaar uitwis
zoals ik
het voel
moeilijk uit
te leggen wat ik
bedoel
zwart zonder oorzaak
onaangekondigd
overspoeld het mij vaak
als
een enorm gemis
beklemmend
het is
alsof ik stik
geen zuurstof
of zicht
in het donker
zoek ik
licht
ik moet
het is mijn
plicht
voor een
waardevol leven
zal
ik om mezelf moeten
geven
blijven
investeren
elke dag
opnieuw
leren
drijven in
stromend water
er is slechts
nu
later
ligt nog niet
vast
daarom doe ik
alles
op de tast
zodat ik voel
dat ik er ben
mag baden
zonder dat ik
wegren
angst wordt
nieuwsgierigheid
een gedachte
die mij
bevrijdt
met al mijn
zintuigen
leef ik
omdat ik
opgeven nu eenmaal
vertik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten