weer een rusteloze nacht
woelend in mijn bed
het komt altijd onverwacht
gisteravond doodmoe
vanochtend ontbreekt
de puf
bij alles wat ik ook doe
evengoed laat ik mij niet kennen
dit wordt gewoon mijn dag
ik ga mezelf eens goed verwennen
geef vermoeidheid geen macht
laat hem afdruipen
zodat jij het hardst lacht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten