ik weet het
niet meer
zei ze
bibberend
zittend op
mijn schoot
waarna ik
haar
mijn armen
aanbood
ik legde ze
om haar heen
zo hield ik
haar vast
die zware
steen
snikte ze
door haar tranen
dit blok aan
mijn been
hoe raak ik
hem kwijt
zodat ik kan
zijn
zonder dat
ik zoveel lijd
ik wilde
tegen haar zeggen
kom maar
meisje
dan zal ik
hem weg leggen
ik stond
machteloos
ze zat eraan
vast
het maakte
mij boos
haar zo te
moeten zien
wanhopig en
broos
ik streelde
haar zacht
kom op zei
ik
je bezit
heel veel kracht
kijk eens
naar jezelf
zie al deze
pracht
het zou
zonde zijn
jij die ten
ondergaat
aan deze
pijn
ik kan dit
niet toestaan
die steen is
er
daar doen we
niets aan
je moet
leren
om toch door
te gaan
oke zei ze
toen
vandaag
begin ik opnieuw
ik ga het
doen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten