Zomaar word ik door jou beet gepakt
Ondanks mijn hevige verzet
Voel ik hoe jij bij mij naar binnen hakt
Vele jaren zijn inmiddels verstreken
Maar de herinnering maakt
Dat ik nog steeds in stukjes kan breken
Besef je eigenlijk wat je hebt gedaan
En als je in de spiegel kijkt
Kijk je jezelf dan nog gewoon recht aan
Weet je wat ik in de spiegel spot
Allemaal losse stukjes
Waarvan sommigen voorgoed kapot
Maar ik weiger jou de kracht te geven
Om mij te blijven beheersen
Dat is niet hoe ik verder wil leven
Daarom neem ik het heft in eigen hand
In vrijheid wil ik bestaan
Jij kijkt slechts toe vanaf de kant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten